زندگی نامه ها یک عالمه
زندگی نامه ها یک عالمه

زندگی نامه ها یک عالمه

بهترین دانستنی های ایران وجهان










          سلام دوستان خوش آمدید حتما روی لینک زیر کلیک کنید ونتیجه ی خوبش را ببنید

         

  

روی لینک زیر کلیک کنید                                                              روی لینک زیر کلیک کنید



     روی لینک روبه رو حتما کلیک کنید>>>>>>>         سایت بهترین دانستنی های دنیا Www.abbasteimori.vcp.ir

مختصری از زندگی نامه محمود حسابی

سید محمود حسابی، فیزیکدان ایرانی، در سال 1281 ه.ش در تهران متولد شد.

پدرش (سید عباس معزالسلطنه) و مادرش (گوهرشاد حسابی) هر دو اهل تفرش بودند. او چهار سال اول دوران کودکی‌اش را در تهران سپری نمود. سپس به همراه والدین و برادرش عازم شام شد. در هفت سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در بیروت، با تنگدستی و مرارتهای دوری از میهن، در مدرسه کشیش‌های فرانسوی آغاز کرد. در همان زمان تعلیمات مذهبی و ادبیات فارسی را نزد مادرش فرا می گرفت. او قرآن کریم و دیوان حافظ را از حفظ می دانست. وی اعتقادی ژرف به قرآن داشت. او همچنین بر کتب بوستان ، گلستان سعدی ، شاهنامه فردوسی ، مثنوی مولوی و منشات قائم مقام اشراف کامل داشت. محمود حسابی در12شهریور سال 1371 هجری شمسی در بیمارستان دانشگاه ژنو درگذشت. آرامگاه (خانوادگی) وی در شهر تفرش قرار دارد.

تحصیلات

شروع تحصیلات متوسطه‌ او مصادف با آغاز جنگ جهانی اول, و تعطیلی مدارس فرانسوی زبان بیروت بود. از این رو, به مدت دو سال در منزل به تحصیل پرداخت. پس از آن در کالج آمریکایی بیروت به تحصیلات خود ادامه داد. در سن هفده سالگی لیسانس ادبیات، و در سن نوزده سالگی لیسانس بیولوژی را اخذ نمود. پس از آن در رشته مهندسی راه و ساختمان فارغ التحصیل شد. در آن دوران با اشتغال در نقشه کشی و راهسازی، به امرار معاش خانواده کمک می‌کرد. او همچنین در رشته‌های پزشکی, ریاضیات و ستاره شناسی به تحصیلات دانشگاهی پرداخت. شرکت راهسازی فرانسوی که او در آن مشغول به کار بود, به پاس قدردانی از زحماتش, وی را برای ادامه تحصیل به فرانسه اعزام کرد. در سال 1924م به مدرسه عالی برق پاریس راه یافت و در سال 1925م فارغ التحصیل شد.

خلاصه ای از تئوری معروف وی:

دکتر حسابی یکبار تابستان برای مدت کوتاهی به ایران بازگشت و در خانه ای متعلق به آقای جمارانی تابستان را سپری می کرد و در همین ایام در حین مطالعات به این فکر افتادند که علت وجود خاصیتهای ذرات اصلی باید در این باشد که این ذرات بی نهایت گسترده اند و هر ذره ای در تمام فضا پخش است و نیز هر ذره ای بر ذرات دیگر تاثیر می گذارد. به این ترتیب به فکر آزمایشی افتاد که این نظریه را اثبات و یا نفی کند. او با خود فکر کرد اگر این تئوری صحیح باشد باید چگالی یک ذره مادی به تدریج با فاصله از آن کم شود و نه اینکه یک مرتبه به صفر برسد و نباید ذره مادی شعاع معینی داشته باشد. پس در اینصورت نور اگر از نزدیکی جسمی عبور کند باید منحرف شود و پس از اینکه محاسبات مربوط به قسمت تئوری این نظریه را به پایان رسانید پس از بازگشت به امریکا به راهنمایی پرفسور انیشتین در دانشگاه پرنیستون به تحقیقات در این زمینه پرداخت. پرفسور انیشتین قسمت نظری تئوری را مطالعه کرد و دکتر حسابی را به ادامه کار تشویق کرد. دکتر حسابی به راهنمایی پرفسور انیشتین به تکمیل نظریه پرداخت سپس یک سال دیگر در دانشگاه شیکاگو به کار پرداخت و آزمایشهایی در این زمینه انجام داد. وی با داشتن یک انتر فرومتر دقیق توانست فاصله نوری را در عبور از مجاورت یک میله اندازه بگیرد و چون نتیجه مثبت بود آکادمی علوم آمریکا نظریه دکتر حسابی را به چاپ رسانید. برخی همکاران از نامأنوس بودن و جدید بودن این فکر متعجب شدند و برخی از این نظریه استقبال کردند.

شرح آزمایشهای انجام شده و نتیجه آن:

در اثبات این نظریه اگر در آزمایش، نور باریک لیزر از مجاورت یک میله وزین چگال عبور داده شود، سرعت نور کم می شود. در نتیجه پرتو لیزر منحرف میگردد. هرگاه پرتو لیزر بطور مناسبی از میان دو جسم سنگین که در فاصله ای از هم قرار دارند عبور داده شود انحراف آن هنگام عبور از مجاورت جسم اول و سپس از مجاورت جسم دوم به خوبی معلوم میشود و این انحراف قابل عکسبرداری است. این آزمایش گسترده بودن ذره را نشان می دهد. بر طبق این آزمایش انحراف زیاد پرتو لیزر فقط در اثر پراش نبوده بلکه مربوط به جسم است. بر حسب این نظریه هر ذره، مثلاً الکترون، کوارک یا گلویون نقطه شکل نیست بلکه بی نهایت گسترده است و در مرکز آن چگالی بسیار زیاد بوده و هر چه از مرکز فاصله بیشتر شود آن چگالی بتدریج کم می شود. بنابراین یک پرتو نور از یک فضای چگالی عبور کرده و شکست پیدا میکند و انحراف می یابد.

اختلاف تئوری بی نهایت بودن ذرات با تئوریهای قبلی:

در تئوریهای قبلی هر ذره قسمت کوچکی از فضا را در بر دارد یعنی دارای شعاع معینی است و خارج از آن این ذره وجود ندارد ولی در این تئوری ذره تا بی نهایت گسترده است و قسمتی از آن در همه جا وجود دارد. در تئوریهای جاری نیروی بین دو ذره از تبادل ذرات دیگر ناشی می شود و این نیرو مانند توپی در ورزش بین دو بازیکن رد و بدل می شود و این همان ارتباطی است که بین آنها حاکم است و در تئوریهای جاری تبادل ذرات دیگری این ارتباط میان دو ذره را ایجاد میکند. مثلاً نوترون که بین دو ذره مبادله می شود, اما در تئوری دکتر حسابی ارتباط بین دو ذره همان ارتباط گسترده ایست که در همه جا به علت موجودیت آنها در تمام فضا بین آنها وجود دارد.

ارتباط این تئوری با تئوری نسبیت انیشتین:

تئوری انیشتین می گوید: خواص فضا در حضور ماده با خواص آن در نبود ماده فرق دارد، به عبارت ریاضی یعنی در نبود ماده، فضا تخت است ولی در مجاورت ماده فضا انحنا دارد. اگر بگوییم یک ذره در تمام فضا گسترده است در هر نقطه از فضا چگالی ماده وجود دارد و سرعت نور به آن چگالی بستگی دارد به زبان ریاضی به این چگالی می توان انحنای فضا گفت.

ارتباط فلسفی این تئوری با فلسفه وحدت وجود:

در این نگرش همه ذرات جهان بهم مرتبط هستند. زیرا فرض بر این است که هر ذره تا بی نهایت گسترده است و همه ذرات جهان در نقاط مختلف جهان با هم وجود دارند. یعنی در واقع قسمت کوچکی از تمام جهان در هر نقطه ای وجود دارد.

خدمات فرهنگی ایشان

پژوهش‌های فرهنگی استاد شامل رساله‌ی راه ما (1935)، کتاب نام‌های ایرانی(1319) و رساله‌ای درباره‌ی فیزیک جدید و فلسفه‌ی ایران باستان است. در زمینه‌ی زبان،‌ کتاب‌های وندها و گهواره‌های فارسی(1368)، فرهنگ حسابی 372، رساله‌ی توانایی زبان فارسی(1350) از آثار ماندنی در فرهنگ فارسی هستند. دکتر حسابی در کتاب وندها و گهواره‌های فارسی می‌نویسد:

 "زبان فارسی یکی از زبان‌های هند و اروپایی است. این زبان‌ها دارای ریشه‌های مشترکی هستند و از هندوستان و ایران و کشورهای اروپا تا جزیره‌ی ایسلند گسترش دارند. این زبان‌ها از نوع زبان‌های تحلیلی و دپسا (Analytic and Agglutmating )می‌باشند. در ساختمان این زبان‌ها دو جزء وجود دارد. یکی ریشه‌ها و دیگری وندها. ریشه‌ها شامل فصل و اسم و صفت‌اند و وندها شامل پیشوند و پسوند. از ترکیب این دو جزء واژه‌ها ساخته می شوند. مثلأ واژه (پیشرفت) از دوسیدن (الساق) ریشه (رفتن) به پیشوند (پیش) ساخته شده است و واژه (گفتار) از ریشه گفتن و پسوند ( آر) ساخته شده است. شماره واژه‌هایی که با چند ریشه و پسوند و چند پیشوند می‌توان ساخت بسیار زیاد است. با 1500 ریشه و 150 پسوند می‌شود 225000 = 150×‌1500 واژه ساخت. با ترکیب این 225000 واژه با 200 پسوند می‌شود 45000000 = 200×225000 ( چهل و پنج میلیون) واژه دیگر ساخت. در فارسی ترکیب‌های فراوان دیگری هم هست که به این شماره افزوده می شود. مانند ترکیب اسم با صفت چون (روش اول) و پیوند اسم با اسم چون (خردپیشه) و فعل با صفت چون و فعل با فعل چون (گفت و شنود)." 

مختصری از زندگی نامه امام محمدباقر(ع)


نام مبارک امام پنجم محمد میباشد.

لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است ,بدین جهت که : دریاى دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت .

القاب دیگرى مانند شاکر و صابر و هادى نیز براى آن حضرت ذکر کردهاند که هریک بازگوینده صفتى از صفات آن امام بزرگوار بوده است .

کنیه امام ابوجعفر میباشد.

مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبى (ع) است .

 

امام باقر (ع)


بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن (ع) و از سوى پدر به امام حسین (ع) میرسید .

پدرش حضرت سیدالساجدین , امام زین العابدین , على بن الحسین (ع) است .

تولد حضرت باقر (ع) در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57 هجرى در مدینه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سیدالشهداء کودکى بود که به چهارمین بهار زندگیش نزدیک میشد .

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال 95 هجرى که سال درگذشت امام زین العابدین (ع) است آغاز شد و تا سال 114 ه . یعنى مدت 19 سال و چند ماه ادامه داشته است .

در دوره امامت امام محمد باقر (ع) و فرزندش امام جعفرصادق (ع) مسائلى مانند انقراض امویان و بر سر کار آمدن عباسیان و پیدا شدن مشاجرات سیاسى و ظهور سرداران و مدعیانى مانند ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانى و دیگران مطرح است , ترجمه کتابهاى فلسفى و مجادلات کلامى در این دوره پیش میآید , و عدهاى از مشایخ صوفیه و زاهدان و قلندران وابسته به دستگاه خلافت پیدا میشوند .

قاضیها و متکلمانى به دلخواه مقامات رسمى و صاحب قدرتان پدیدمیآیند و فقه و قضاء و عقاید و کلام و اخلاق را - بر طبق مصالح مراکز قدرت خلافت شرح و تفسیر مینماید , و تعلیمات قرآنى - به ویژه مسأ له امامت و ولایت را , که پس از واقعه عاشورا و حماسه کربلا , افکار بسیارى از حق طلبان را به حقانیت آل على (ع) متوجه کرده بود , و پرده از چهره زشت ستمکاران اموى ودین به دنیا فروشان برگرفته بود , به انحراف میکشاندند و احادیث نبوى را دربوته فراموشى قرار میدادند .

برخى نیز احادیثى به نفع دستگاه حاکم جعل کرده ویا مشغول جعل بودند و یا آنها را به سود ستمکاران غاصب خلافت دگرگون مینمودند .

اینها عواملى بود بسیار خطرناک که باید حافظان و نگهبانان دین در برابر آنهابایستند .

بدین جهت امام محمد باقر (ع) و پس از وى امام جعفر صادق (ع) از موقعیت مساعد روزگار سیاسى , براى نشر تعلیمات اصیل اسلامى و معارف حقه بهره جستند , و دانشگاه تشیع و علوم اسلامى را پایهریزى نمودند .

زیرا این امامان بزرگوار و بعد شاگردانشان وارثان و نگهبانان حقیقى تعلیمات پیامبر (ع) و ناموس و قانون عدالت بودند , و میبایست به تربیت شاگردانى عالم و عامل و یارانى شایسته و فداکار دست یازند , و فقه آل محمد (ع) را جمع و تدوین و تدریس کنند .

به همین جهت محضر امام باقر (ع) مرکز علماء ودانشمندان و راویان حدیث و خطیبان و شاعران بنام بود .

در مکتب تربیتى امام باقر (ع) علم و فضیلت به مردم آموخته میشد .

ابوجعفر امام محمد باقر (ع) متولى صدقات حضرت رسول (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و پدر و جد خود بود واین صدقات را بر بنى هاشم و مساکین و نیازمندان تقسیم میکرد , و اداره آنهارا از جهت مالى به عهده داشت .

امام باقر (ع) داراى خصال ستوده و مؤدب به آداب اسلامى بود .

سیرت و صورتش ستوده بود .

پیوسته لباس تمیز و نومیپوشید .

در کمال وقار و شکوه حرکت میفرمود .

مختصری از زندگی نامه حضرت معصومه(س)


 حضرت فاطمه معصومه (س) در روز اول ذیقعده سال 173 هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محیطی پرورش یافت که پدر و مادر و فرزندان، همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند. عبادت و زهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابر ناملایمات، بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا، از صفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکو سرشت به شمار می رفت. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکان داران کشتی انسانیت بودند.   حضرت معصومه (س)   سرچشمه دانش حضرت معصومه (س) در خاندانی که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بود، پرورش یافت. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوی گرامی به شهادت رسید، فرزند ارجمند آن امام، یعنی حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز بر عهده گرفت. در اثر توجهات زیاد آن حضرت، هر یک از فرزندان امام کاظم (ع) به مقامی والا دست یافتند و زبانزد همگان گشتند. ابن صباغ ملکی در این باره میگوید: ?هر یک از فرزندان ابی الحسن موسی معروف به کاظم، فضیلتی مشهور دارد?. بدون تردید بعد از حضرت رضا (ع) در میان فرزندان امام کاظم (ع)، حضرت معصومه (س) از نظر علمی و اخلاقی، والامقام ترین آنان است. این حقیقت از اسامی، لقب ها، تعریف ها و توصیفاتی که ائمه اطهار (ع) از ایشان نموده اند، آشکار است و این حقیقت روشن می سازد که ایشان نیز چون حضرت زینب (س) ?عالمه غیر معلمه? بوده است.    مظهر فضایل  حضرت فاطمه معصومه (س) مظهر فضایل و مقامات است. روایات معصومان (ع) فضیلت ها و مقامات بلندی را به آن حضرت نسبت می دهد. امام صادق (ع) در این باره می فرمایند: ?آگاه باشید که برای خدا حرمی است و آن مکه است؛ و برای پیامبر خدا حرمی است و آن مدینه است. و برای امیرمؤمنان حرمی است و آن کوفه است. بدانید که حرم من و فرزندانم بعد از من، قم است. آگاه باشید که قم، کوفه کوچک ماست، بدانید بهشت هشت دروازه دارد که سه تای آن ها به سوی قم است. بانویی از فرزندان من به نام فاطمه، دختر موسی، در آن جا رحلت می کند که با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت  می شوند؟   مقام علمی حضرت معصومه (س) حضرت معصومه (س) از جمله بانوان گرانقدر و والا مقام جهان تشیع است و مقام علمی بلندی دارد. نقل شده که روزی جمعی از شیعیان، به قصد دیدار حضرت موسی بن جعفر (ع) و پرسیدن پرسش هایی از ایشان، به مدینه منوره مشرف شدند. چون امام کاظم (ع) در مسافرت بود، پرسش های خود را به حضرت معصومه (س) که در آن هنگام کودکی خردسال بیش نبود، تحویل دادند. فردای آن روز برای بار دیگر به منزل امام رفتند، ولی هنوز ایشان از سفر برنگشته بود. پس به ناچار، پرسش های خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدی به خدمت امام برسند، غافل از این که حضرت معصومه (س) جواب پرسش ها را نگاشته است. وقتی پاسخ ها را ملاحظه کردند، بسیار خوشحال شدند و پس از سپاسگزاری فراوان، شهر مدینه را ترک گفتند. از قضای روزگار در بین راه با امام موسی بن جعفر (ع) مواجه شده، ماجرای خویش را باز گفتند. وقتی امام پاسخ پرسش ها را مطالعه کردند، سه بار فرمود: پدرش فدایش.   فضیلت زیارت دعا و زیارت، پر و بال گشودن از گوشه تنهایی، تا اوج با خدا بودن است. دعا و زیارت، جامی است زلال از معنویت ناب درکام عطشناک زندگی؛ و زیارت حرم معصومه (س)، بارقه امیدی در فضای غبارآلود زمانه، فریاد روح مهجور در هنگامه غفلت و بی خبری، و نسیمی فرحناک و برخاسته از باغستان های بهشت است. زیارت مرقد فاطمه معصومه (س)، به انسان اعتماد به نفس می دهد، و او را از غرق شدن در گرداب نومیدی باز می دارد و به تلاش بیشتر دعوت می کند. زیارت مزار با صفای کریمه اهل بیت (س)، سبب می شود که زائر حرم، خود را نیازمند پروردگار ببیند، در برابر او خضوع کند، از مرکب غرور و تکبر- که سرچشمه تمامی بدبختی ها و سیه روزی هاست- فرو آید و حضرت معصومه (س) را واسطه درگاه پروردگار عالمیان قرار دهد. بر همین اساس است که برای زیارت آن حضرت، پاداش بسیار بزرگی وعده داده شده و آن، ورود به بهشت است. در این باره از امام جواد (ع) نقل شده که فرمود: ?هر کس عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست?.   برگزیدن شهر قم پس از آنکه حضرت معصومه (ع) به شهر ساوه رسید، بیمار شد. چون توان رفتن به خراسان را در خود ندید، تصمیم گرفت  به قم برود. یکی از نویسندگان در این باره که چرا حضرت معصومه (س) شهر قم را برگزید، می نویسد: ?بی تردید می توان گفت که آن بانوی بزرگ، روی ملهم و آینده نگر داشت و با توجه به آینده قم و محوریتی که بعدها برای این سرزمین پیش  می آید - محوریتی که آرامگاه ایشان مرکز آن خواهد بود - بدین دیار روی آورد. این جریان به خوبی روشن می کند که آن بانوی الهی، به آینده اسلام و موقعیت این سرزمین توجه داشته و خود را با شتاب بدین سر زمین رسانده و محوریت و مرکزیت آن را با مدفن خود پایه ریزی کرده است.  

امام رضا (ع) و لقب معصومه

 حضرت فاطمه معصومه (س) بانویی بهشتی، غرق در عبادت و نیایش، پیراسته از زشتی ها و شبنم معطر آفرینش است. شاید یکی از دلایل «معصومه» نامیدن این بانو، آن باشد که عصمت مادرش حضرت زهرا (س) در او تجلی یافته است. بر اساس پاره ای از روایات، این لقب از سوی امام رضا (ع) به این بانوی والامقام اسلام وارد شده است؛ چنان که فقیه بلند اندیش و سپید سیرت شیعه، علامه مجلسی (ع) در اینباره میگوید: امام رضا (ع) در جایی فرمود: «هرکس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است».

 

کریمه اهل بیت

 حضرت معصومه (س) در زبان دانشمندان و فقیهان گران قدر شیعه، به لقب ?کریمه اهل بیت? یاد می شود. از میان بانوان اهل بیت، این نام زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است. بر اساس رویای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر، مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، این لقب از طرف امام صادق (ع) بر حضرت معصومه (س) اطلاق شده است. در این رؤیا، امام صادق (ع) به آیت الله نجفی که با دعا و راز و نیاز، تلاش پیگیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا (س) آغاز کرده خطاب فرمود: برتو باد به کریمه اهل بیت.

 


لقب های حضرت معصومه (س)

 به طور کلی، سه زیارت نامه برای حضرت معصومه (س) ذکر شده که یکی از آن ها مشهور و دو تای دیگر غیر مشهور است. اسامی و لقب هایی که برای حضرت معصومه (س) در دو زیارت نامه غیر مشهور ذکر شده؛ به قرار ذیل است: طاهره (پاکیزه)،  حمیده (ستوده)؛ بِرّه (نیکوکار)؛ رشیده (حد یافته)؛ تقّیه (پرهیزگار)؛ رضّیه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیّه مرضّیه (بانوی خشنود خدا و مورد رضای او)؛ سیدةُ نساء العالمین (سرور زنان عالم). هم چنین محدثّه و عابده از صفات و القابی است که برای حضرت معصومه (س) عنوان شده است.

 

شفاعت حضرت معصومه (س) 

 بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامی اسلام است که در قرآن کریم، از آن به ?مقام محمود? تعبیر شده است. همین طور دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم اسلام، شفاعت گسترده ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد. این دو بانوی عالی قدر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا (س) و شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه (س) هستند. در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا (س) همین بس که شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پیک وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد که در آن، جمله ?خداوند مهریه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهکاران از امت محمد (ص) قرار داد?، این حدیث از طریق اهل سنت نیز نقل شده  است. پس از فاطمه زهرا (س) از جهت گستردگی شفاعت، هیج بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه (س) نمی رسد. بر همین اساس است که حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند: ?با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند?.

 

سرّ قداست قم

در احادیث فراوانی به قداست قم اشاره شده است. از جمله امام صادق (ع) قم را حرم اهل بیت (ع) معرفی و خاک آن را، پاک و پاکیزه تعبیر کرده است. همچنین ایشان در ضمن حدیث مشهوری که درباره قداست قم به گروهی از اهالی ری بیان کردند، فرمودند: ?بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی، در آن جا رحلت می کند که با شفاعت، او همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند?. او می گوید: من این حدیث را هنگامی از امام صادق (ع) شنیدم که حضرت موسی بن جعفر(ع) هنوز دیده به جهان نگشوده بود. این حدیث والا، از رمز شرافت و قداست قم پرده برمی دارد و روشن می سازد که این همه فضیلت و شرافت این شهر که در روایات آمده، از ریحانه پیامبر، کریمه اهل بیت (س)، مهین بانوی اسلام، حضرت معصومه (س) سرچشمه می گیرد که در این سرزمین دیده از جهان فرو می بندد و گرد و خاک این سرزمین را، توتیای دیدگان حور و ملایک می کند.  

 



فضیلت بی نظیر 

 شیخ محمد تقی تُستری، در قاموس الرجال، حضرت معصومه (س) را به عنوان بانوی اسوه معرفی کرد و فضیلت وی را در میان دختران و پسران حضرت موسی بن جعفر (ع)، غیر از امام رضا (ع) بی نظیر دانسته است. ایشان در این زمینه چنین می نویسند:  ?در میان فرزندان امام کاظم (ع) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا (ع) کسی هم شأن حضرت معصومه (س) نیست?.  بی گمان این گونه اظهار نظرها و نگرش به شخصیت فاطمه دختر موسی بن جعفر (ع) بر برداشت هایی استوار است که از متن و روایات وارده از ائمه اطهار (ع) به دست آمده است. این روایت ها، مقام هایی را برای فاطمه معصومه (س) برشمرده اند؛ مقامی که نظیر آن، برای دیگر برادران و خواهران وی ذکر نکرده اند و به این ترتیب، نام فاطمه معصومه (س) درشمار زنان برتر جهان قرار گرفته است.

 

غروب غمگین

حضرت فاطمه (س) پس از  ورود به شهر قم، تنها هفده روز در قید حیات بود و سپس دعوت حق را لبیک گفت و به سوی بهشت برین پرواز کرد. این حادثه در سال 201 هجری رخ داد. سلام بر این بانوی بزرگوار اسلام از روز طلوع تا لحظه غروب. درود بر روح تابناک معصومه (س) که اینک آفتاب حرم باصفایش، زمین قم را نورانی کرده است. سلام بر سالار زنان جهان و فرزند پیام آوران مهر و مهتران جوانان بهشتی. ای فاطمه! در روز قیامت، شفیع ما باش که تو در نزد خدا، جایگاهی ویژه برای شفاعت داری.

 

مختصری از زندگی نامه امام سجاد(ع)


خلاصه زندگینامه امام چهارم حضرت علىّ بن الحسین (ع )

ویژگیهاى زندگى امام چهارم (ع )

بعد از امام حسین (علیه السلام ) مقام امامت به فرزندش امام على بن الحسین (علیهماالسلام )

رسید، او را ((ابومحمّد)) و ((زین العابدین )) مى خواندند و گاهى ((ابوالحسن )) یاد مى کردند.

مـادرش ((شـاه زنـان )) دخـتـر کـسـرى (آخـریـن پـادشـاه سلسله ساسانى ) بود که به او

((شـهـربـانـویـه )) مـى گـفـتـند. امیرمؤ منان على (علیه السلام ) حریث بن جابر حنفى را کـارگزار

جانب مشرق قلمرو حکومت (اسلامى ) قرارداد بعدا حریث دو دختر یزدگرد (سوّم ) را بـراى عـلى

(عـلیـه السـلام ) فـرستاد و آن حضرت ، شهر بانویه را به حسین (علیه السـلام ) بـخـشـیـد و از او

امام زین العابدین (علیه السلام ) به دنیا آمد و دیگرى را به مـحـمـد بـن ابوبکر بخشید، که از او

قاسم بن محمد، متولّد شد و قاسم و امام سجّاد (علیه السلام ) با هم پسر خاله هستند.

و امـام سـجـّاد بـه سـال 38 هـجـرى (پـنـجـم شـعـبـان ) در مـدیـنـه مـتـولّد شـد، دو سـال از آخـر

عـمـر جـدّش امـیـرمـؤ مـنـان عـلى (عـلیـه السـلام ) را درک کـرد و دوازده سـال از عـمـر عـمـویـش

امـام حـسـن (عـلیـه السـلام ) را درک نـمـود و 23 سـال بـا پـدرش امـام حـسـیـن (عـلیـه السـلام )

بـود و بـعـد از پـدر، 34 سـال عـمـر کـرد و سـرانـجـام (بـنـابـرمـشـهـور، در روز 25 مـحـرم ) سـال 95

هـجـرى در سـن حـدود 56 سـالگـى در مـدیـنـه از دنـیـا رفـت و دوران امامت او 34 سال بود و

قبرش در قبرستان بقیع (واقع در مدینه ) در کنار قبر عمویش امام حسن (علیه السلام ) است .

دلایل امامت امام سجّاد (ع )

دلایل صدق امامت امام علىّ بن الحسین (علیه السلام ) بسیار است مانند:

1 ـ او بـعـد از پـدرش امـام حـسـیـن (عـلیـه السـلام ) در جـهـت عـلم و عـمـل از هـمـه مـردم

بـرتـرى داشـت و بـه دلیـل عـقـل ، مقام امامت سزاوار آن کسى است که در فضایل ، برترى دارد.

او نـزدیـکـتـر بـه امـام گـذشـتـه و سـزاوارتـر بـه مـقـام او نسبت به دیگران بود، هم در فـضـایـل

انـسـانـى و هـم از جـهـت نـژاد و نـسـب و آن کـس کـه نـزدیـکـتـر بـه امـام قـبـل بـاشـد، او

سـزاوارتـر بـه عـهـده دارى مـقـام امـامـت اسـت بـه دلیـل آیـه ذوى الارحـام . و ماجراى حضرت

زکریّا( علیه السلام ) که در قرآن آمده است .

3 ـ امـامـت از نـظر عقل در هر زمانى لازم است و ادّعاى مدّعیان (دروغین ) امامت در زمان امام

سجّاد (عـلیـه السلام ) و در زمانهاى دیگر، بى اساس بود بنابراین ، مقام امامت تنها براى امام

سـجـّاد (عـلیـه السـلام ) ثـابـت مـى گـردد؛ زیـرا خـالى بـودن زمـانـى از امـام ، محال مى باشد.

4 ـ از نـظـر عـقـل و روایـات ثـابـت شـده کـه مـقـام امـامـت مـخـصوص عترت و خاندان پیامبر )

(صـلّى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) اسـت و ادّعـاى کـسـى کـه قـایـل بـه امـامـت ((مـحـمـد

حـَنـفـیـّه )) (فـرزنـد عـلى ( عـلیـه السـلام ) ) اسـت ، بـاطـل و بـى اسـاس اسـت ؛ زیـرا دربـاره

امـامت او نصّى (روایت صریح از پیامبر و امامان قـبـل ) نـرسـیده ، بنابراین ، مقام امامت ، تنها براى

على بن الحسین (علیهماالسلام ) ثابت مـى گـردد؛ زیـرا در مـیان دودمان پیامبر (صلّى اللّه علیه و

آله و سلّم ) براى هیچ کس جز ((مـحـمـّد حـنـفـیّه )) ادعاى امامت نشده است و محمّد حَنفیّه نیز

همانگونه که بیان شد از این مقام خارج است .

5 ـ یـکـى از دلایـل امـامـت امـام سـجـاد (عـلیـه السـلام ) تـصـریـح رسول خدا (صلّى اللّه علیه و

آله و سلّم ) بر امامت اوست ، چنانکه ((روایت لوح )) بیانگر این مطلب است ، این روایت را جابر بن

عبداللّه انصارى از پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل نموده است .

و هـمـچـنـین امام باقر (علیه السلام ) آن را از پدرش و او از جدّش و او از حضرت فاطمه (

عـلیـهـاالسـلام ) دخـتـر رسـول خـدا (صـلّى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) نـقـل نـمـوده اند. و نیز

جدّش امیرمؤ منان على ( علیه السلام ) در زمان حیات امام حسین (علیه السلام ) به امامت امام

سجّاد (علیه السلام ) تصریح نموده است .

و همچنین امام حسین (علیه السلام ) به امامت آن حضرت ، وصیّت نموده است و آن را به عنوان

امانت به اُمّ سلمه (یکى از همسران نیک رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) ) داده که

بـعـدا امـام سجّاد (علیه السلام ) آن را از او گرفته است . و اینکه تنها امـام سـجـّاد (عـلیـه

السـلام ) آن امـانـتـهـا و وصـیـّت را از اُمّ سـَلَمـه درخـواسـت نـموده است دلیـل امامت درخواست

کننده در میان مردم است و این خود بابى است که جستجوگر در روایات بـه آن دسـت مـى یـابـد و

مـا در ایـن کـتـاب در مـقـام شـرح و بـسـط نـیـسـتـیـم تـا به طور کامل به ذکر آن روایات بپردازیم و

به همین مقدار اکتفا مى کنیم .

مختصری از زندگی نامه امام حسین(ع)


امام حسین(ع)فرزند دوم امام علی(ع)وحضرت فاطمه(س)است.

که درسال چهارم هجری قمریمتولاد شد.مشهور ترین کنیه آن حضرت اباعبدالله ومشهورترین القاب ایشان سیدالشهداء.المظلوم والشهید است

عمر آن حضرت را57سال نوشته اند.امام حسین(ع) پس ازشهادت برادر بزرگوار خود امام حسن مجتی(ع)به امرخداووصیت برادر خود به امامت رسید ومدت11سال امامت نمود.که تمام این زمان به استثنای6ماه آخر همزمان با خلافت معاویه بود.

آن حضرت درسخترین اوضاع وناگوارترین احوال بانهایت اختناق زندگی میکرد.

زیرامعاویه ودستیاران اوازهرفرصتی برای دگرگونی اسلام وازبین بردن اهل بیت شیعیان ومحو نمودن آل علی(ع)استفاده میکردند.

مقام:امام سوم

لقب معروف:سیدالشهداء

کنیه:اباعبدالله

نام پدر:علی(ع)

نام مادر:فاطمه زهرا(س)

تاریخ ولادت:3شعبان4هجری

مدت امامت:11سال

مدت عمر:57سال

تعداد فرزندان:(به روایتی)4پسر3دختر

تاریخ شهادت:10محرم61هجری

قاتل:شمرملعون

محل دفن:کربلا

مختصری از زندگی نامه امام علی(ع).

حضرت علی(ع)چهارمین پسرحضرت ابوطالب بود که23سال قبل ازهجرت درکعبه بدنیا آمد.

حضرت علی(ع)ازهمان کودکی همراه پیامبراسلام(ص)بود وپیش ازبعثت نیز باپیامبر درعبادت شرکت می کردند.نخستین مردی بودکه به پیامبرایمان آوردند ومدت13سال درمکه درکنار پیامبر کاتب وحی بودآن حضرت درشب هجرت پیامبر به مدینه ایثارگرانه دربسترپیامبر خوابیدند وایمان واخلاص خودرابرای چندین بارثابت کرد.

حضرت علی اززمان هجرت تاوفات پیامبر که حدود10سال بودغیر ازغزوه تبوک که به فرمان پیامبر درمدینه ماند. درتمام غزوات پیامبر حضور داشتند.

وپس ازقتل عثمان به تقاضای انصار ومهاجرین به خلافت برگزیده شد.

مقام:امام اول

لقب معروف:امیرالمومنین

کنیه:ابوالحسن

نام پدر:ابوطالب(ع)

نام مادر:فاطمه(س)بنت اسد

تاریخ ولادت:13رجب30سال بعد ازعام الفیل

مدت امامت:30سال

مدت عمر:63سال

تعداد فرزندان:(به روایتی)12پسر16دختر

تاریخ شهادت:21رمضان سال40قمری

قاتل:ابن ملجم مرادی

محل دفن:نجف اشرف

زندگی نامه محمدرسول الله(ص)

هنوز کودک خردسالی بود که گردیتیمی برچهره زیبایش نشست.واین سایه ی اندوه که مانندهاله به دور رخسارش چرخ می خورد قیفه معصومش را زیباتر جلوه می داد.

نَسبش به پیغمبران بزرگ می پیوست ودرخانواده کهنسال قریش تنها عمویش ابوطالب افتخار پرستاریش رادریافته بود.وآن پیرمردمهربان یگانه یادگار برادرش راهمچون جان شیرین گرامی می داشت.

تااینکه اندک اندک قدم درمیدان گذاشت وباجامعه آن روز که فاقدهرگونه اخلاق وفضلیت بودبیشتر تماس پیداکردمدتی رابه چوپانی گوسفندان سپری نمود.

همین که درچهلمین مرحله ی عمر پاگذاشت خداوند متعال اورا به پیغمبری برگزید.

برای نخستین بار که آن فرشته ی رحمت آن آیات آسمانی رابه نیروی خدادرفضای خاموش گیتی طنین اندازساخت.معلوم است که این برای مردم صحرانشین مطلبی تازه به نظر می رسید ولی از سنگباران قوم وزبان بدگوی دشمن ماموریت خود را ترک نکرد.

وهمچنان براراده خود متکی بود تاآنکه پایه اسلام رامانند کوه درجهان استوار ومحکم کرد.

مقام:پیامبراسلام

لقب معروف:خاتم الانبیاء

کنیه:ابوالقاسم

نام پدر:عبدالله(ع)

نام مادر:آمنه(س)

تاریخ ولادت:17ربیع الاول سال 517میلادی

مدت نوبّت:23سال

مدت عمر:63سال

تعداد فرزندان:3پسر4دختر

محل دفن:مدینه

لیست سیاه قاتلان روز عاشورا که توسط مختار اعدام شدند

نام ونام پدر          جرم         مجازات    نحوه مجازات
عمربن سعدوقاصفرماندهی کل لشکر کوفه وشام درکربلاوجنایات متعدد          اعدامباضربات شمشیر وجداکردن سرازبدن درخانه اش
حفض بن عمربن سعدهمکاری باپدر درجنایات کربلا          اعدامجداکردن سراودرمحضر مختار
شمربن ذی الجوشنفرماندهی پیاده نظام در کربلا وجنایات مکرر        اعدامکشته شدن در.درگیری وسپس جداکردن سر او ازبدن
سنان بن انسکسی که سر امام حسین(ع)راازبدنش جداکردوجنایات دیگر         اعدامقطع انگشتان وبریدن دست وپا درحالی که هنوز جان داشت ودر دیگ روغن جوشیده زیتون انداختند.

مختصری از زندگی نامه امام رضا(ع).

 حضرت علی بن موسی الرضا ملقب به "رضا" هشتمین امام شیعیان دریازدهم ذیقعده سال  148ه-ق درمدینه به دنیا آمد نام مادر بزرگوار ایشان:<تکتم>(نجمه)ونام پدر ایشان موسی بن الجعفر(ع) بود.حضرت بعد ازشهادت پدر عهده دار امامت شیعیان گردید.

دوران بیست ساله ی آن حضرت باخلافت سه خلیفه ی عباسی بوده است.

در حدود سه سال که ازورود امام به خطه خراسان می گذشت درروز جمعه آخر ماه صفر سال203بدستور مامون به شهادت رسیدند وپیکر مطهرشان در صدف خاک پنهان گردید.

امام رضا فرموده اند:هرکس مرابا اخلاص زیارت کنددرسرزمینی که دور ازخاندانم است

در سه جای حساس بدادش میرسم:

1-هنگام دادن نامه اعمال بدست راست وچپ

2-هنگام عبور ازپل صراط
3-هنگام سنجش اعمال
مقام:امام هشتم
لقب:رضا
کنیه:ابوالحسن
نام پدر:موسی(ع)
نام مادر:نجمه(س)
تاریخ ولادت:11ذیقعده سال148 هجری قمری
مدت امامت:20سال
مدت عمر:55سال
تاریخ شهادت:آخر صفرسال203هجری
قاتل:مامون
محل دفن:مشهد
تعداد فرزندان:به روایتی 1پسرو1دختر



مختصری از زندگی نامه حضرت زهرا(س).

              حضرت فاطمه(س)دختر پیامبر(ص)ازهمسرش خدیجه کبری(س)می باشدولادت حضرت فاطمه(س)

              راروز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت درمکه ذکرکرده اند.

              وسن آن حضرت درزمان وفات پیامبر(ص) هجده سال بوده وی هشت سال درمکه وده سال درمکه با

              پدر خودزندگی کرد.

              حضرت فاطمه پنج ساله بودکه مادرخودراازدست داد.

             مقام:سیدالنساءالعالمین

          نام:فاطمه(س)

          القاب:صدیقه.راضیه.مرضیه.زهرا.بتول.عذرا.مبارکه وطاهره.محدثه

          کنیه:ام الاءَمه _امّ ابیها_امّ الحسن_امّ الحسین_قره عین الرسول

          نام پدر:محمد(ص)

          نام مادر:خدیجه(س)بنت خویلد

          روزماه ولادت:20جمادی الثانی

          مدت عمر:18سال

          روزوماه شهادت:3جمادی الثانی سال11هجری

          قاتل:قنفذ

          محل دفن:مدینه

          تعداد فرزندان:3پسر2دختر به نام های حسن.حسین.محسن .زینب.ام الکلثوم


حضرت ابوالفضل قمر بنی هاشم (ع)

بزرگترین فرزند علی (ع)و کنیه ی ایشان ابوالفضل وچون صورت وقدوقامدرشیدی مانند پیامبر(ص)داشت به ایشان لقب قمربنی هاشم دادند.ایشان درروز چهار شعبان درسال26 هجری قمری درمدینه متولد شدند.مدت عمر آن حضرت بیش از34سال بودو اودرروز عاشورا پرچمداروفرمانده سپاه برادرش بود.ورشادت زیادی ازخود نشان داد.وسرانجام بادست های بریده وفرق شکافته درعاشورای 61هجری درکنار نهر علقمه وبدن ایشان درهمان محل مدفون وهم اکنون زیارتگاه عاشقان وحاجتمندان این بزرگوار میباشد.

حضرت ابوالفضل العباس علمدار کربلا

         گوهر پاک بباید که شودقابل فیض

                                                                ورنه هرسنگ وگِلی لوء لوء ومرجان نشود


مناجات باخدا

                              بیاتابرآریم دستی ز  دل                               که نتوان بر آورد فرد ازگِل

                              کریما.به رزق توپرورده ایم                            به اِنعام ولطف تو خو کرده ایم

                              به لطفم بخوان ومران از درم                         ندارد به جزتوآستانت سرم

                              چراغ یقینم فرا راه دار                                 زبد کردنم .دست کوتاه دار

                             خدایابه ذلت مران از درم                               که صورت نبندد دری دیگرم